Блог Валадара Шушкевiча

Ушел в лес новогодним утром и не вернулся. В Лепельском районе больше недели ищут охотника.

[...]

Звесткі аб аўтары рэпартажу глядзець тут.

Звесткі аб аўтары кніжкі глядзець тут.

 У атачэнні Лепеля пакуль жывуць тры Замошшы. Самае далёкае – гэта непасрэдна лепельскае, якое знаходзіцца ў Сушанскім краі, і ўцякло ад райцэнтра за 29 кіламетраў. Самае блізкае – першая чашніцкая вёска па Аршанскай шашы асталявалася за 15 км ад нашага горада. І трэцяе Замошша прытулілася да старога Барысаўскага бальшака, а цяпер дарогі Чарнаручча-Красналукі за 27 кіламетраў ад Лепеля.

[...]

 Двое сельчан обчистили склад сельхозпредприятия.

[...]

 Ад Блукача Валацужнага. Яны сябруюць. Дзед і ўнук. Аляксей і Максім. Карусевічы. Жывуць у Баброве. Але іх паэтычныя душы лятаюць над гістарычнай радзімай – вёскай Падаліца (Падаліцы), што была за Бабровам.

[...]

В Лепельском районе насмерть сбили женщину.

[...]

Звесткі аб аўтары глядзець тут.

 Ад Блукача ВАЛАЦУЖНАГА. Валер Тухта выдаў чарговую кніжку “Замошша”. Для нас яна цікавая тым, што вёска здаўна ўваходзіла ў склад Лепельшчыны. І толькі ў сярэдзіне 1960-х гадоў Замошша разам з трыма Забаеннямі, Адамаўкай, Чорнай Лазой, Латыгалічамі… ўключылі ў склад Чашніцкага раёну ў сувязі з яго ўзбуйненнем па прычыне пачатку ў 1964 годзе будаўніцтва Лукомскай ГРЭС і горада энергетыкаў Новалукомля. 

[...]

 Вясковы біч абрабаваў майсэрню гарадскога прадпрымальніка.

[...]

У Дрымаўшчыне ва ўласнай хаце згарэў 52-гадовы мужык.

[...]

 “Жаніцьба Цярэшкі” – старажытны народны абрад, а таксама гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, якая ўключана ў Спіс нематэрыяльнай спадчыны ЮНЕСКА. У даўнія часы вясёлае каляднае ігрышча праводзілася напярэдадні Каляд. На адзін вечар кожны малады хлопец станавіўся Цярэшкам і выбіраў сабе дзяўчыну. А затым усе “пары” гулялі жартоўнае вяселле з песнямі, танцамі пад гармонік і вясёлымі гульнямі.

[...]

В Лепельском районе мужчина забрал пенсию 88-летней старушки

[...]

 Названы имена обладателей областной литературной премии имени Петруся Бровки 2018 года.

[...]

Звесткі аб аўтары глядзець тут.

 Многія лепельцы часта ўжываюць слова “верацяя”. Яно выкарыстоўваецца і ў нейкіх невялікіх адасобленых мясцовасцях розных рэгіёнаў. Напрыклад, нават у адным Лепельскім раёне не ўсюды чулі, што такое верацяя, не кажучы ўжо пра тлумачэнне значэння гэтага слова. Дык што ж такое верацяЯ або верацЕя?

[...]

Сведения об авторе смотреть здесь.

 Что деревня Терешки давно есть призрак, поди, знают все. А каковым был призрак до того, как стать призраком? Вот тут-то и получается осечка, ибо ответ на этот вопрос знают лишь ныне довольно солидного возраста люди да одержимые краеведы- фанатики. Я – один из последних. Не жителей, конечно, а пронырливых бродяг-скитальцев. Много раз исколесил вдоль и поперёк Терешки-призрак. А бывал ли я в живой деревне? Начал вспоминать. Да, приходилось раза три. Однажды даже специально за интервью приезжал в глухую заповедную деревню. Сейчас вот поднапрягу извилины, вспомню тот далёкий мартовский день и воспроизведу его на клаве.

[...]

 От Блукача Валацужнага. Я долго колебался, пускать ли это выступление в печать. Дело в том, что магнитофонная запись некоторые слова воспроизводит неразборчиво, поэтому их приходится отгадывать и применять по смыслу текста, что не каждому респонденту это понравится. А согласовывать с ним текст – себе дороже, поскольку абсолютно никакого гонорара за работу не имею. Однако историческое исследование считаю настолько важным и сенсационным для внедрения в массы, что решил рискнуть. В большой степени меня подталкивает на то последний абзац выступления, в котором исследователь высказывает надежду, что эссе может быть напечатано в местной печати, и обращается к читателям с просьбой помочь разгадать тайну неизвестного автора. Оригинал эссе хранится в областном архиве. Исследователь считает, что, судя по содержанию, написать текст мог человек из сферы образования. Датируется эссе 1921 годом.

[...]

Сведения об авторе смотреть здесь.

 С 1978 по какой-то год первой половины 90-х я работал в строительной бригаде Лепельского экскаватороремонтного завода. Подшефным хозяйством у нас был совхоз «Сушанский». Ездили туда и сено косить, и всякие иные сельхозработы выполнять. Строители в Суше возводили жилые дома, обменный пункт. Потом директор совхоза Виктор Терещенко заявил, что надо деревянную шоху для хранения сена построить на ферме в Батукалово со сквозным проездом посредине, воротами с обоих концов, вентиляторами для дополнительной просушки.

[...]